bunubugunanlat

Bazen birinin gelip size "hadi" demesi gerekir.. Yorulmuşsunuzdur.. Birileri sizi geri püskürtmüştür.. Olaylar..yalanlar.. ve yolunda gitmeyen işler.. Onlar her zaman sizin engeliniz olmuştur.. Siz konuşmak istediğinizde susturulmuş.. Sessiz kalmak istediğinizde ise konuşturulmuşsunuzdur.. Birileri varoluşunuzdan rahatsız olmuştur.. Yok olabilmeniz için size patikadan bir yol yapmışlardır.. En kötüsü o yolun doğru yol olduğuna ikna olmuşsunuzdur.. Geç olmadığını hatırlatmak için geldim bugün bu yazı ile karşınıza.. Her zaman yemek yapılmıyor..Sadece karnınızın değil..ruhunuzun da doymasını istiyorum.. Eğer biri gelip sizi dürtmezse belki uyanamazsınız.. Eğer biri elinizden tutup çekmezse belki kalkamazsınız.. İşte o anlardan biri ise şu aralar ve sen ey güzel kardeşim.. çaresizce orada öylece kaldıysan.. Kalk ayağa..Yüzünü yıka ve bir kez gül kendine aynada.. Belki bütün sihir senin gülüşündedir.. En güzelinden bir kahve yap okkalı ve eline b...

Merhaba ey ahali ;) Geçtiğimiz günlerde Ankara'dan gelen bir misafirimiz beypazarı kurusu getirmişti..hayatımda ilk defa yedim ve bayıldım.. Bugün canım çekti ama hiçbir yerde bulamadım.. Türk aklı.. ben bunu evde yaparım..dedim Tariflere baktım ama evde tereyağı çok azdı ve margarin de yoktu.. Uydurulmus ve yorum katılmış bir beypazarı kurusu yaptım.. Güzel olmasa paylasmayacaktim ama sonuc muhtesem ;) Tarifi ise soyle.. 1 su bardağı ılık süt 1 corba kaşığı kuru maya 1 tatli kaşığı tuz 2 tatlı kaşığı şeker 1 çay bardağı zeytinyağı 1 parça tereyağı  ( 50 gram kadar) 1 tatlı kaşığı tarçın 1 tatlı kaşığı mahlep (beypazarı kurusunda mahlep olmuyor ama ben hem aroması artsın hem de gevrek olsun diye koydum) Un Sütün içine mayayi koydum..10 dk falan beklettim.icine seker ve tuzu da ilave ettim..sonra baharatlari koydum.. Zeytinyağı ve oda sıcaklığında tereyağını da ilave ettikten sonra un ekledim ve bir yandan yoğurdum.Ele yapısmayacak ve kulak memesi kıvaminda...

Ruhumu bir yerde unutmuş gibi hissediyorum bazen.. Gidip onu oradan almam gerekiyor ama nerede olduğunu bilmediğimden gidemiyorum. Ruhumu unutmuş hissetmemin sebebi var elbette.. Nedensiz cümleler, amasız cevaplar, tatmin olamayan ruhumu bozdu.. Akıl ile kalp arasındaki ince çizgiler aşıldı.. Yoktan var edildi..bulundu da alınamadı.. Bir nefeslik hayatı insan çok uzun sandı.. Asıl soru şu... Buradan geriye bakınca ne görüyorsunuz? Biraz daha dikkatli baksak ne güzel olur geçmişe.. Hiç değmeyecek kaç adım attık kimbilir? Hangi gözyaşınız değersiz ki? Değdi mi harcamaya.. Kendimize soramazken başkasına neden felsefe yaparız? Neden hiç aynadan kendimize bakmayız? Zor değil mi? Kendimizi eleştirmek çok zor... Herkes çok değerli çünkü.. Benim gibi :)

Günaydın.. Nasıl yağmur yağıyor anlatamam..Bu yüzden anlatmıyorum. :) Gökyüzü delinmiş olabilir mi diye düşünmedim değil.. Dün havalimanında misafir karşılamaya gelmiş orta yaşlarında bir tur şirketi elemanı gördüm. Elinde beklediği kişinin adının yazdığı bir döviz vardı.. Kapılar açıldı..O kişi geldi..Gelen adamın elinde de bir çanta vardı. Şirket elemanı, misafir adam gelir gelmez çantasını almaya çalıştı. Eğildi..Israr etti..Ama adam vermedi.. O ısrar ettikçe adam da ısrar etti ama o gelen misafir elindeki çantayı o servis elemanına taşıtmadı. Bu durum beni çok etkiledi.. O adamın eğilip bükülmesi aklımdan gitmiyor.. Gelen misafir adamın da ısrarla çantasını taşıtmaması ve tutumunda net olması çok hoşuma gitti. Dünya bu insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor olsa gerek.. Ne demiş Voltaire; Alçakgönüllülük gururun perhizidir. Ne demiş Hz.Ali; Yüksekliği istedim onu alçakgönüllülükte buldum. Hayırlı Cumalar..