Ne diye bu kadar uğraşıyoruz ki..
Azıcık boşversek dünyayı..
Bir nefes alsak mesela..
Deniz kıyısında olamasakta şuanda.. Oradaymış gibi..
Ben denizi çok severim..İçimi hafifletir yükümü alır..
Melankolik kişiliğim olmasa bunları yazamazdım..
Detayları sevmesem araştıramazdım..
Ben insanların bulundukları ortamı sevmelerini istiyorum..
Daha mutlu olmalarını ve o mutluluğu korumalarını..
Ne yazık ki her zaman planlandığı gibi olmuyor..
Ama emin olduğum birşey var.
Eğer mutlu olamadığından yakınıyorsan..Belki gözlüklerinin camları buğulanmıştır..
Belki de gözlerine o gözlük yetersiz kalmıştır...
Bazen sen farkedemezsin ne kadar göremediğini..
Oturup burada hayat dersi falan vermiyorum..
Birileriyle de birşey için yarışmıyorum..
Tek istediğim kazara denk gelir biri okursa..Ona ilham vermek istiyorum..
Çünkü ben ilham alarak yaşıyorum..
Ben, yemeği pişirmeden önce tadına bakarım..
Güzel olmuşsa yaparım..
Boşuna malzeme de zaman da tüketmem..
Bu sebeple..
Bir ömür yaşayacaksam eğer: Lezzetli olmalı..
Bir şarkı çalacaksam eğer:Yüreklerde yer bulmalı..
Boşuna yaşıyor olamayız..
Ne kadar kocaman yüreğimiz var değil mi arkadaşım?
Acıya,sevince,öfke ve sevgiye hatta daha fazlasına yer bulmuşuz.
Şuan o içinde taşıdıkların seni yaratmış..
Oysa sen bu şekilde doğmamıştın..
Hayatında kanat gerecek biri kalmasa, seni seven olmasa ne kötü olurdu..
Varsa sahip çık..sarıl onlara..Sonra pişman olma..
Gurur ve kibir özlemini ve sevgini kapatmasın..
Yoksa da üzülme..
Sen hiç yalnız kalmadın.. ;)