Şükrederek yaşadığım birgün daha,
Bugün bulduklarımı yarın bulamayabilirim..
İçtenlikle çok şükür..
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz..
Hırsla ve öfkeyle ruhumuzu besliyoruz..
Ruhumuz doymadığı için açlığımız dinmiyor.
Saldırganlaşıyoruz..Ardı ardına kalp kırıyoruz..
Sonra sevilmiyoruz..Farkediyoruz..Yalnızlaşıyoruz..
Sebep?
Ben alim değilim ilmim ve bilgim sınırlıdır demiyoruz..
Çünkü herşeyi en iyi biz biliyoruz..
Herşeye karışma ve müdahale hakkını buluyoruz kendimizde..
Yetkiyi kendi kendimize veriyoruz..
Amaç?
Sakıp Sabancı'nın vasiyetini bilir misiniz?
"Beni çoraplarımla gömün"
Çocukları ne yaptıysa çoraplarıyla gömememişler.
Sonrasında miras mektubu okunurken yazmış ki..
"Çoraplarımı bile götüremedim"
Büyük bir yüreğiniz ve hayran bırakan sabrınız olması dileğiyle..
Söyleyemediklerim, yazılarımdadır..