Dün akşam erasmus ile yurtdışına birlikte gittiğim arkadaşım Eda'm aradı.Nasıl sevindim.Eda ile konuştuk.Blog açtığımdan bahsettim.Neden diye sordu.Anlatayım..
Blog açtım çünkü;
Ben hayatın değerini erken farkettiğimi düşünüyorum.İnsanların yaşamlarını daha mutlu hale getirebilmelerinin yollarının olduğunu hatırlatmaya çalışıyorum.
Ben çok gözlem yapıyorum.İnsanları,hayvanları,doğayı..Meslek gereği zaten içiçeyiz.Gözlemlerimi insanlarla paylaşmak istiyorum.
Hayatta hiçbirşeyin tesadüf olmadığına inanıyorum.Başıma gelenlerden ders çıkarmaya çalışıyorum ve bunu paylaşmak istiyorum.
İnsanoğlunun isterse yapamayacağı birşey olmadığına inanıyorum.İnsanlara hedeflerine ulaşmalarında karşılaştıkları zorlukların aslında kötü birşey olmadığını anlatmak istiyorum.Çünkü asıl başarı ulaştığın yer değildir.Ona ulaşana kadar yaşadığın süreçtir.
Blog açtım çünkü,oturduğum yerden ahkam kesesim geldi :)
Çevreye ve geleceğe olan inancımı kaybetmek istemediğimden gözlediklerimi eskiye göre özlediklerimi anlatmak iyileştirmek için savaşasım geldi..
Şiir,şarkı yazmayı sevdiğim için bunları paylaşmadan yazmanın bir anlamı olmadığını farkettim.Paylaşmak istedim..
Yemek yapmayı,yemeyi çok sevdiğimden ancak yemekle ilgili var olan sıkıntımı aşamadığımdan yaşadığım mücadele sürecimi paylaşmak istedim..
Güzel şeyler pişirdiğimi düşündüğümden ve bunu koşullar gereği sevdiklerimle paylaşamadığımdan onlarda görsün,yapsın,yesin istedim..
İlham aldığım şeylerin,ilham vermesini istedim..
Yani Edacım çok sebep varmış:) Yazınca daha çok oldu galiba:) Arayı soğutmayalım :)Sevgiler...
Blog açtım çünkü;
Ben hayatın değerini erken farkettiğimi düşünüyorum.İnsanların yaşamlarını daha mutlu hale getirebilmelerinin yollarının olduğunu hatırlatmaya çalışıyorum.
Ben çok gözlem yapıyorum.İnsanları,hayvanları,doğayı..Meslek gereği zaten içiçeyiz.Gözlemlerimi insanlarla paylaşmak istiyorum.
Hayatta hiçbirşeyin tesadüf olmadığına inanıyorum.Başıma gelenlerden ders çıkarmaya çalışıyorum ve bunu paylaşmak istiyorum.
İnsanoğlunun isterse yapamayacağı birşey olmadığına inanıyorum.İnsanlara hedeflerine ulaşmalarında karşılaştıkları zorlukların aslında kötü birşey olmadığını anlatmak istiyorum.Çünkü asıl başarı ulaştığın yer değildir.Ona ulaşana kadar yaşadığın süreçtir.
Blog açtım çünkü,oturduğum yerden ahkam kesesim geldi :)
Çevreye ve geleceğe olan inancımı kaybetmek istemediğimden gözlediklerimi eskiye göre özlediklerimi anlatmak iyileştirmek için savaşasım geldi..
Şiir,şarkı yazmayı sevdiğim için bunları paylaşmadan yazmanın bir anlamı olmadığını farkettim.Paylaşmak istedim..
Yemek yapmayı,yemeyi çok sevdiğimden ancak yemekle ilgili var olan sıkıntımı aşamadığımdan yaşadığım mücadele sürecimi paylaşmak istedim..
Güzel şeyler pişirdiğimi düşündüğümden ve bunu koşullar gereği sevdiklerimle paylaşamadığımdan onlarda görsün,yapsın,yesin istedim..
İlham aldığım şeylerin,ilham vermesini istedim..
Yani Edacım çok sebep varmış:) Yazınca daha çok oldu galiba:) Arayı soğutmayalım :)Sevgiler...