bunubugunanlat

Ölürüm Türkiyem Ölürüm..Ölürüm... Güzel Çalışma Tebrikler..:)

sevgili patates :) Sana çok teşekkür ederim..Benimle o kadar çok gezdin ki.. Sen olmasan hep aç kalırdım.. Çok şükür seni yaratana.. Her yaratılan özeldir güzeldir ama.. Senin yerin hep ayrı.. Senin yakışmadığın yemek neredeyse yok.. Etle,tavukla,yumurtayla,salçayla.. Herşeyle yenebiliyorsun Çorban çok güzel oluyor.. Salatan bile yapılıyor.. Börekte de iyisin.. Kısacası sana minnetarım.. İyiki varsın ve hep olmalısın :) Akşam yemeğe gel :)

Dün akşam erasmus ile yurtdışına birlikte gittiğim arkadaşım Eda'm aradı.Nasıl sevindim.Eda ile konuştuk.Blog açtığımdan bahsettim.Neden diye sordu.Anlatayım.. Blog açtım çünkü ; Ben hayatın değerini erken farkettiğimi düşünüyorum.İnsanların yaşamlarını daha mutlu hale getirebilmelerinin yollarının olduğunu hatırlatmaya çalışıyorum. Ben çok gözlem yapıyorum.İnsanları,hayvanları,doğayı..Meslek gereği zaten içiçeyiz.Gözlemlerimi insanlarla paylaşmak istiyorum. Hayatta hiçbirşeyin tesadüf olmadığına inanıyorum.Başıma gelenlerden ders çıkarmaya çalışıyorum ve bunu paylaşmak istiyorum. İnsanoğlunun isterse yapamayacağı birşey olmadığına inanıyorum.İnsanlara hedeflerine ulaşmalarında karşılaştıkları zorlukların aslında kötü birşey olmadığını anlatmak istiyorum.Çünkü asıl başarı ulaştığın yer değildir.Ona ulaşana kadar yaşadığın süreçtir. Blog açtım çünkü,oturduğum yerden ahkam kesesim geldi :) Çevreye ve geleceğe olan inancımı kaybetmek istemediğimden gözlediklerimi eskiye ...

Beni arayın.. Birgün yok olur gidersem bulun beni.. Aklım sapabilir,kaybedebilirim kendimi.. Alemi,çevremi unutabilirim.. Yediklerimle hala doyamıyorum.. İçimdekilerden kurtulamıyorum.. Bir taraf hep karanlık.. Ve ben bertaraf olamıyorum.. Beni bulun.. Sadece aramayın bulun da.. Getirin özlediklerimi.. Giderin yalnız ve karanlık taraflarımı.. Bir ışık gibi gelin.. Beni güldürün.. Yüzümde baharlar açsın.. Hiç tanımadıklarıma bile tebessüm ettireyim. Çünkü gülünce herşey güzelleşiyor.. Beni özleyin.. Birgün ansızın gidersem veda edemezsem.. Bilin çok şey kalmıştır yaşanacak,söylenecek.. Hayat ne verir ne gösterir bilemeyiz.. Çok fazla yer kaplamadığımı bildiğimden .. Belki farkedilmem ama.. Bir kuş uçtuğunda,yağmur yağdığında.. Beni hatırlayın,unutmayın...

Yadigar.. Yaşadıklarım,gördüklerim,sevdiklerim,sevmediklerim.. Neyi özlüyorum biliyor musunuz? Cesaretimi! Cesurdum ben.Kimsenin olmadığı kadar. Yeni bir yaklaşım tarzı geliştirmenin zamanı gelmiş çatmış. Yaşayarak ve görerek biriktirdiklerim yetmiyor artık.. Tonlarca ders çıkardım ama mezun olamıyorum.. Bir sınır çizmiş beyin.Otomasyon sistemi de iyi tabi; Devreye giriverdiğinde her taraf hata veriyor. Kime bulaşacağımı şaşırıyorum.. Bir de bakıyorum boşmuş.. Gördüklerim aslında yokmuş.. Derdim inanmazlardı..İçim yaşlanmış. Ölmüşüm ben..Hayalet olmuşum. Tırmalayarak bu kadar oluyormuş.. Aslında ben özümü biliyorum sebep çok net! Yol uzun,ıssız ve zor.. Araba kalite ama yakıt bitmiş..

Her nerde her neyi yapıyorsan en iyisini yap . . ( arzuipekci.blogcu.com'dan alıntıdır.) Tepede bir çam olamıyorsan Vadide bir çalı ol ama, En iyi küçük çalı derenin kenarında Sen ol, ağaç olamıyorsan Çalı olamıyorsan eğer, bir parça çimen ol Ve mutlu olsun yanında durduğun yol Alabalık olamıyorsan, bir levrek ol sadece Ama en canlı levrek sen ol gölde. Hepimiz kaptan olamayız, tayfa da olmalıyız Bir yer var burada hepimize İş küçükte olabilir büyük de Bize en yakın görevi yapmalıyız. Yol olamıyorsan eğer, bir patika ol sadece Güneş olamıyorsan eğer, yıldız ol Kazanıp kaybetmezsin nasılsa büyüklükle Her neyse en iyi sen ol ! Douglas MALLOCH