Dünya sandığımdan daha büyük.. İçimdeki boşlukta öyle.. Sanki kara delik var yüreğimde.. Nedenini hiçbir gün çözemediğim.. Çok yorgun hissediyorum.. Ama bazen de çok umutlu.. Bu bir borderline sendromu.. Dalgalı bir denizdeki gemi gibiyim.. Sürekli suya maruz kalsamda boğulmuyorum.. Güneş doğuyor ısınmıyorum.. En yukarıda olduğum bir anda.. Bir bakıyorum en aşağıdayım.. Bu yazıyı facebookta paylaşmayacağım.. Paylaşınca dedemde okur.. Merak eden zaten beni bulur.. Ama yerde ama gökte... Bugünü de bitirdik.. Şükür..
ne içimde bişey kalsın ne baklalar ağzımda ıslansın..yaşamışım bugünü,dün gördüm günümü..yarına gelsin benimle kahkahalı güzel hayat..bunun için eniyisi sen BUNU BUGÜN ANLAT :)